บทที่ 32 เสียดายที่จะเลี้ยงข้าวฉันเหรอ?

นาราไม่รู้เลยว่าการปฏิเสธของเธอแต่ละครั้งเป็นเหมือนการจุดไฟในใจของชายหนุ่ม ทำให้ความปรารถนาที่จะครอบครองของเขาพรั่งพรูออกมาดั่งกระแสน้ำ และโหยหาที่จะได้ครอบครองเธออย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น

วินาทีต่อมา ตำแหน่งของพวกเขาก็สลับกัน ทั้งคู่ล้มลงบนโซฟานุ่มๆ

นาราพยายามอย่างยิ่งที่จะดึงตัวเองกลับมาจากสภาวะที่ใ...